عشق و نفرت p 47

47. عشق و نفرت
هیون : لطفا ( آروم )
ات: بسه دیگه هوانگ
هیون : میتونم به زندگیم پایان بدم
ات : اه تمومش کن
هیون : باشه پس ( میره سمت چاقوی روی میز )
ات : ( توی ذهنش ) ات بسه دیگه جون یه آدم که حتی خودتم میدونی دوستش داری رو نگیر
هیون : دوست دارم ( بغض )
ات : باشه قبول می‌کنم
هیون : چی ( کاملا شوک )
ات : گفتم قبول می‌کنم
هیون : واقعااا ( بغض ) من م م مننن واقعا ممنونم ازت و خیلی محکم بغلش میکنه
ات هم در مقابل بغلش میکنه
ات : ولی اینو بدون اگر کوچکترین اشتباهی ببینم همینجا سلاخیت می‌کنم
هیون : باشه قول میدم
هیون صورت ات رو قاب میکنه و لبش رو لبای ات میزاره و میبوستش مثل یک تشنه ای چند روز از است که آب بهش نرسیده میبوسید و حتی اجازه ی همکاری هم به معشوقش نمیداد
هیون ویو
برام مهم نبود که الان اون چند تا کره خر وایسادن و دارن نگاهمون میکنن من فقط میبوسدمش … بعد چند دقیقه دیگه نفس کم آوردم ازش جدا شدم
هیون : دوست دارم
ات : منم همینطور ( لبخند )
ات سرشو میبره دم در گوش هیون
ات: میدونی قبل از ما دو نفر به هم رسیدن
هیون : چی کیا
ات : فلیکس و یجی
هیون : پشماممم
ات : حیح خب بیت بریم بیرون
هیون: بریم